De F van Fout

Als ik naar de regels en boekjes kijk dan ben ik het levende voorbeeld van een fout baasje of baasje die alles fout doet. Althans volgens die hoek dan. Wijzelf de meiden en ik zitten er niet mee hoe men daar over denkt. Wij kiezen voor het roedelgevoel het genieten van elkaar. Wij hebben respect voor elkaar, houden van elkaar en proberen elkaar niet te veranderen maar laten elkaar zijn zoals we zijn. We veroordelen niet en oordelen niet ook al gebruiken we soms ons mindere goede kanten. Lees jaloezie, de ander op zijn kop geven etc. maar uiteindelijk komen we op dat punt waar harmonie is, weten van bij elkaar horen. Zijn we daar ongelukkiger door? Ik dacht het niet.

Goed mijn meiden lopen niet strak langs mijn been, of kijken constant met hun kop omhoog naar mij, zij hebben geen diploma's wat gehoorzaamheid betreft. Zijn ze daardoor minder sociaal? Dacht het ook niet nee. Sterker nog, ze zijn soms socialer dan de meest opgevoede getrainde hond. Iedere hond kan hier binnenkomen omdat ik dat wil, omdat ik dat bepaal. Ik laat ze gewoon met zijn drieën tegelijk uit. Ze gaan zitten op commando, komen hier op commando zolang ze tenminste niet achter een eend aan zitten. Uiteindelijk weten ze waar de grenzen liggen en zolang ze binnen die grenzen hun leven leiden kan en mag er bij mij veel. Ze hoeven na het uitlaten niet de hele tijd stil te liggen in hun mandje of op een kleedje. Als ze willen spelen mogen ze dat, willen ze lopen, willen ze ergens anders liggen, prima. Belangrijkste is dat ze happy zijn. Sommige mensen menen dat de hond, hond moet zijn en dat bij mij niet zijn. De vraag is wie dat bepaald. De trainers, de boekjes, de regls of de wetten die men bedacht heeft. Volgens mij gaat het om roedelschap, leiden en geleid worden en dat hoeft niet met constant de nadruk te leggen op de 'ik ben de baas' rol. In de natuur gebeurd dat ook niet. Leiderschap is respect hebben voor elkaar, leiden zonder dwang, ingrijpen op het moment dat de situatie er om vraagt en dan op die manier dat het niet zo op valt.

Ooit hebben wij mens de hond tot onze slaven gemaakt en sinds die tijd bepalen we alles. We bepalen zelfs hoe mooi ze er uit moeten zien, welk karakter ze moeten hebben etc. en daar gaan we soms heel ver in. Wij bepalen aan welke eisen ze moeten voldoen en wie daar niet aan voldoet voldoet niet aan de geldende eisen en worden afgedaan soms zelfs gedood op basis van kleur, karakter etc.

Een hond ook hond laten zijn is volgens mij op basis van vrijwilligheid, de klik die je met elkaar maakt en op wederzijdse basis voor elkaar door het vuur gaan. Vertrouwen in elkaar hebben. Dat kan met trainen, dat kan met sport en spel en dat kan dus ook gewoon met huishond zijn zoals mijn meiden. Je kan met elkaar aktiviteiten doen maar ook met elkaar op de bank zitten zonder dat dit afdoet aan leiderschap of hond zijn. Wie alleen maar bezig is met regels en leider zijn mist een heleboel dingen naar mijn mening.

Gisteravond bv. zat ik op de bank met Daisy aan de ene kant en Quinty en de tante aan de andere kant, stijf tegen elkaar aan. We vonden ons zelf ieder op ons eigen manier geweldig, beetje liever dan de ander. Zak nootjes tussen ons in. Oja het is fout zo met zijn allen op de bank, fout die nootjes maar de meiden weten best dat ze niet mogen bedelen al mogen ze best proberen de leider in de stemming te brengen. Het is de kunst van leiden en verleiden, de saamhorigheid, bij elkaar zijn. Dan mag Daisy best laten weten door met haar neus tegen het zakje aan te duwen dat ze dat ook lekker vind en de andere meiden mogen op dat moment best even met hun pootje tegen mij aan  tikken. Zolang ze maar niet vervelend zijn, gaan grommen of het zakje uit mijn handen trekken. Nee ze wachten rustig af in zogenaamde opperste bewondering voor mij en ieder krijgt een nootje omste beurt en zo zitten we daar heerlijk fout te zijn. Genoeg is genoeg en op is op en iedereen accepteert dat. Die nootjes hebben we ook helemaal niet nodig om te genieten van elkaar, het is gewoon zo af en toe heerlijk. Fout zijn is ook heerlijk maar je heb fout en fout. Wat is er nu heerlijker dan bij elkaar zijn, te genieten van elkaar, de rust te voelen die saamhorigheid. Zolang niemand last van ons heeft en we samen op die manier kunnen leven, zolang we geven aan elkaar wat we nodig hebben. Zolang maakt het niet uit welke rol je heb, of je mens of hond ben. Als je maar mag zijn, de kans krijgt je te ontplooien, zolang zullen de meiden en ik van elkaar genieten, met elkaar leven in harmonie. Laat ons maar lekker fout zijn. Wij genieten ervan.