De C van circus

Ik heb een klein circus voor en bij mijn huis. Het zwemt in de sloot en ze vormen een hechte familie. Alhoewel dat hechte op zich ook al een circus is. Het zijn de waterhoentjes en de eenden van de straat. Nu heb ik nooit geweten dat die waterhoentjes zoveel lawaai kunnen maken. Het is een soort keffend geluid alsof er kleine hondjes verderop in een tuin staan te blaffen. Niets is minder waar. Het zijn dus die waterhoentjes en ze maken het liefst lawaai als je net op bed ligt of als je heerlijk ligt te slapen. Daarbij klapperen ze dan heel kunstig met hun vleugels alhoewel ik niet bepaald midden in de nacht zin heb om naar ze te kijken. Nooit geweten dat ze ook fel kunnen zijn. Ik betrap ze er meerdere malen op dat ze de eendenfamilie behoorlijk onder de duim hebben nu ja onder hun vleugel dan. Kortom de eenden familie heeft niets te vertellen.

Die familie bestaat uit 7 mannen en 1 vrouwtje. Nu ja mannen, het lijken meer op 7 zonen die hun moeder weigeren te verlaten. Normaal vechten de mannen om het vrouwtje maar niet in deze groep. Het lijkt wel of ze de voortplantings drift niet meer in huis hebben of het zouden ook senioren moeten zijn wat dan weer zou passen bij onze senioren complex. Evengoed laten ze zich de wet dus voorschrijven door die waterhoentjes dus en dat allemaal omdat het eten hier uit de lucht valt. Brood, aardappels etc. Het komt van 1, 2, 3 en 4 hoog en ze hoeven er niets voor te doen. Alleen wachten. Geen wonder dat ze dik zijn en hun groene kopjes zo glanzen. Soms zo volgevreten dat als ik mijn meiden de kans zou geven en de lijn zou laten vieren als ik langs loop ze zo voor het grijpen zouden zijn. Hard lopen kunnen ze niet en weg vliegen is ook geen optie. Stel je voor dat ze hun geliefde plekje kwijt raken. Je ziet ze dus op de raarste en ook kunstige manieren dus aan de wal kruipen, in de sloot op de meeste onbehendige manier inplaats van behendig. Kortom het circus is te dik want ze worden ook nog eens bijgevoerd door de moeders met peutertjes voor het ouderwetse even eendjes voeren. Soms krijgen ze zoveel brood dat Quinte en de tante het blokje om als een traktatie zien en precies weten waar ze het brood kunnen vinden. Daisy heeft meer oog voor de eenden maar ik waak er voor dat ze er geen een te pakken krijgt voor het oog van al mijn bovenburen. Stel je voor dat er iets gebeurd met hun eendjes.

Blij word je er niet van. De confetti die ze overal op straat achterlaten met grote floepers is nou niet bepaald fraai te noemen. Ronduit smerig. Dan zeggen ze dus wat van hondenpoep maar dat is lang niet zo vies als die floepers van de circus familie. Wat mij betreft mogen ze hun spulletjes oppakken en elders gaan bivakeren. Het zou voor hun gezondheid ook een stuk beter zijn en ook goed voor al die buren boven mij...hebben ze een mooi loopje naar elders. Veel beter dan van je eigen balkon de rotsooi naar beneden te gooien. Wellicht helpt het als er een bordje komt van verboden eenden te voeren. Volgens mij krijg de natuur dan weer overwicht zoals het hoort. Ik wacht af wat het wordt.